Перейти на главную страницу
“Гомельскі дзяржаўны універсітэт
УДК 811.161.3-56 (075.8)
ББК 81.411.3-923.22
Б 727
Рэцэнзенты:
кафедра беларускай мовы ўстановы адукацыі
“Гомельскі дзяржаўны універсітэт
імя Францыска Скарыны”
Рэкамендавана да друку навукова-метадычным саветам установы адукацыі “Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Францыска Скарыны”
Бобрык, У.А.
Б 727 |
Сучасная беларуская мова: заданні да выканання лабараторных работ па раздзелу “Сінтаксіс” для студэнтаў спецыяльнасці 1-21 05 01 “Беларуская філалогія” / У.А. Бобрык, Н.П. Цімашэнка; М-ва адукацыі РБ, Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Францыска Скарыны. – Гомель: ГДУ імя Ф. Скарыны, 2009. – 54 с. |
Заданні да выканання лабараторных работ ахопліваюць асноўныя тэмы сінтаксісу: “Словазлучэнне”, “Просты двухсастаўны сказ”, “Просты аднасастаўны сказ”, “Галоўныя члены сказа”, “Даданыя члены сказа”, “Просты ўскладнены сказ”, “Складаны сказ”. Прызначаны для студэнтаў філалагічнага факультэта спецыяльнасці 1-21 05 01 “Беларуская філалогія”.
УДК 811.161.3-56 (075.8)
ББК 81.411.3-923.22
© Бобрык У.А., Цімашэнка Н.П., 2009
© Установа адукацыі “Гомельскі
дзяржаўны універсітэт імя
Ф.Скарыны”, 2009
Лабараторная работа № 1. Словазлучэнне….....................................5
камбінаванай будовы……………………………………………….37
“Сучасная беларуская мова” па раздзелу “Сінтаксіс”...................53
Задачы вывучэння курса беларускай мовы для студэнтаў дзённай формы навучання спецыяльнасці 1-21 05 01 “Беларуская філалогія” – дапамагчы студэнтам авалодаць нацыянальнай мовай беларускага народа, выпрацаваць маўленчыя навыкі, засвоіць асноўныя тэарэтычныя і практычныя пытанні па сінтаксісе, павысіць пісьменнасць і культуру мовы, развіць здольнасць самастойна даследаваць шматлікія моўныя з’явы.
У сувязі з гэтымі задачамі ў працэсе навучання беларускай мове студэнт-філолаг павінен засвоіць тэарэтычныя пытанні сінтаксісу як вучэння аб словазлучэннях і сказах, іх структуры і тыпах, навучыцца выкарыстоўваць атрыманыя веды для рашэння пэўнай лінгвістычнай задачы, класіфікаваць моўны матэрыял, аналізаваць словазлучэнні і сказы і г.д.
Лабараторная работа прысвечана аналізу сінтаксічнага ладу сучаснай беларускай мовы. Асноўная ўвага надаецца разгляду тыпаў словазлучэння, характарыстыцы сказа па ўсіх яго кваліфікацыйных прыметах: па мэце выказвання, па эмацыянальнай афарбоўцы, па колькасці граматычных частак, па характару прэдыкатыўнай асновы, па наяўнасці або адсутнасці даданых членаў сказа, па ступені паўнаты, неабходнай для дадзенай стуктуры сказа, па наяўнасці або адсутнасці кампанетаў, якія ўскладняюць сказ.
Перш чым выконваць працу, студэнт-філолаг павінен дэталёва пазнаёміцца з заданнямі, схемамі разбораў, метадычнымі парадамі, вывучыць адпаведную літаратуру. Толькі пасля гэтага ён можа прыступіць да выканання заданняў.
Заданні ў лабараторнай рабоце, прадстаўленыя ў некалькіх варыянтах, адзіныя для ўсіх студэнтаў.
Заданні да лабараторных работ ахопліваюць асноўныя тэмы сінтаксісу: “Словазлучэнне”, “Просты двухсастаўны сказ”, “Просты аднасастаўны сказ”, “Галоўныя члены сказа”, “Даданыя члены сказа”, “Аднародны члены сказа”, “Адасобленыя члены сказа”, “Пабочныя і ўстаўныя канструкцыі”, “Складаны сказ”. Прызначаны для студэнтаў філалагічнага факультэта спецыяльнасці 1-21 05 01 “Беларуская філалогія”.
ЗАДАННІ ДЛЯ ВЫКАНАННЯ
Лабараторная работа 1
Словазлучэнне
Варыянт 1
1 Выпісаць словазлучэнні: а) у шырокім разуменні; б) у вузкім разуменні; в) спалучэнні слоў, якія не з’яўляюцца словазлучэннямі, растлумачыць чаму.
Чытаць апавяданне, вучань чытае, чытаць і думаць, чытаць пра нашы поспехі, буду чытаць, за лесам, настаўнік і вучань, на працягу лета, давайце праспяваем, трыста дваццаць пяты; не багата, але ў дастатку; трава, скошаная бацькам.
Медаль, сабака, БелТА, смелы, здзівіць, модна, двое, закаханы.
Жаданне змагацца, паехаць у Старае Сяло, штосьці цікавае, нехта з настаўнікаў, дом з дрэва, расказваць унуку, высока ўзлятае, пісаць вершы.
1. Палонны стрымана крыкнуў ад болю, закрыўся рукамі і адступіўся ў сценку сваіх (Я.Брыль). 2. Тую песню дзяўчаты спявалі на раённым аглядзе самадзейнасці (Р.Сабаленка). 3. Высоцкі памятае гэта з пазалеташняй восені (А.Кулакоўскі).
Два круглых стола, благодарю родителей, послать за братом, шутить над ним, грустить о сыне, ходить по комнатам, больной гриппом, жениться на ней.
1. Тоні было няёмка за свой страх, яна смяялася над сабой. 2. Узяўшы рэцэпт, Саша падзякавала Веру Ігнатаўну... 3. Устала і Агута. Нібы не сваімі нагамі ішла яна па разрытым бульбянішчу.
Пісаць вершы, пісаць і маляваць, каля хаты, няхай пішуць, зялёны луг, пасадзілі сад, сто сорак пяць, хлопчык піша, самы высокі, чатыры ці шэсць; кніга, напісаная сябрам; дурань дурнем.
Пень, стэп, таксі, журы, цвёрды, паспешліва, нехта, бурліць.
Адчуваць на сёмым небе, лапы ялін, шмат дзяцей, яе кніга, празрыстая вада, дом з блокаў, жаданне падабацца, выконваць практыкаванне.
1. Ад ветру ён [жолуд] увосень трапятаў паміж лістоў пакручаных і шэрых (С.Грахоўскі). 2. Вясёлкаю ўспыхнулі кавалачкі чырвонай, сіняй, зялёнай матэрыі (Л.Арабей). 3. Прамень сонца паволі падбіраўся да Ларысавай канапкі (Л.Арабей).
Простите меня, поехать за грибами, по дорогам войны, больной тифом, дом в девять этажей, веселее других, четыре могучих дуба, идти по городу.
1. Два томікі як два чырвоных святы. 2. Выбачай мяне, што так атрымалася, я не хацеў гэтага, шчыра табе кажу. 3. Дзякуем вас за ўдзел у нашай перадачы.
Рашаць задачу, вучань рашае, буду рашаць, рашаць і запісваць, самы цяжкі, на працягу года, вырашаць важныя праблемы, каля дошкі, амаль добра, зімой або летам, няхай пішуць; дзяўчынка, напалоханая сабакам.
Палын, купэ, захапляцца, чыста, прыгожы, крыўдна, рукапіс, смяяцца.
Спаць трывожным сном, змагацца з ворагам, дабрацца да хаты, жаданне паспець, вельмі лёгка, нешта добрае, прыгожы чалавек, вучыць правіла.
1. Усім голлем дрыжыць маладая бярозка ад жуды, ад бяды (А.Бялевіч). 2. Адлятаюць ад нас жураўлі з лістападам, з сухімі вятрамі (А.Пысін). 3. Сяджу ўсю ноч каля прыёмніка, за гузік шар зямны кручу (П.Панчанка).
Три долгих года, извините меня, идти за водой, смеяться над собой, моложе его, послать по адресу, похожий на мать, ездить по полям колхоза.
1. За лясамі, за гарамі зашумеў Дняпро шырокі, над крутымі берагамі тры дубы стаяць высокіх. 2. Больш дзесяці год Вера займаецца спортам мужных і бясстрашных. 3. А вы мяне выбачайце, што да гэтага часу не зайшоў да вас.
Касіць траву, бліз лесу, касіць і сушыць, будзем касіць, было зроблена, гаварыць аб будучым вёскі, калгаснікі косяць, я і бацька, дзень за днём, самы высокі, сорак дзевяць; вочы, напоўненыя смуткам.
Пыл, меню, рагу, разумны, перамагчы, моцна, адзін, хтосьці.
Чалавек сярэдніх гадоў, бераг ракі, зрабіць своечасова, шырокая рака, пахла яблыкамі, спускацца з гары, пісаць апавяданне, паехаў вучыцца.
1. І тут ад жалю і журбы голас яе задрыжаў, надламаўся (М.Ракітны). 2. Адгрымелі ў прасторы громы навальніц, зноў я чую песні птушак, спеў жывых крыніц (А.Русак). 3. Блакітнае неба адлюстроўваецца ў вадзе (В.Вольскі).
Три раза, пошёл за маслом, поближе к воде, раньше всех, не хуже людей, слышал своими ушами, два раза в неделю, поехать к сестре.
1. Аб’ём механізаваных работ павялічыўся ў два з палавінай раза. 2. За гэта яго ў свой час любілі і жартавалі над ім, але ён не заставаўся ў даўгу. 3. Як жа яна магла дазволіць, каб Анатоль ажаніўся на гэтай спешчанай дзяўчыне?
1. Усё прымоўкла, усё хаваецца ад гарачага сонца (Я.Колас). 2. Я чуў гэту казку калісьці даўно. Нямала іх ходзіць па свеце (П.Глебка). 3. Кожны з нас адказны за лёс краіны (ЛіМ). 4. Абодва многа чыталі і сярод раённых работнікаў лічыліся эрудытамі, кнігалюбамі (І.Шамякін). 5. Надзя з сяброўкай сядзела на лавачцы каля сваёй хаты (І.Шамякін). 6. Адзін з воінаў звярнуўся да грамадзян (П.Галавач). 7. Мужчыны няёмка маўчалі, і большасць з іх паглядала ўжо на вуліцу – чаму не ідуць тыя, каго яны чакалі (М.Ракітны).
1. Сонца днём распускае там косы свае, ночкай зоры глядзяць залатыя (Я.Купала). 2. Скрыпка кудысьці клікала-звала... (З.Бядуля). 3. Пакой даволі прасторны і светлы (А.Бачыла). 4. Ніхто каб ніколі не меў на вас злосці... (А.Русак). 5. Дзень ішоў пагодны (І.Мележ) 6. Дзядзька Марцін быў яшчэ не стары чалавек (Я.Колас). 7. Начны зімовы холад пачынаў прабіраць дзеда Талаша (Я.Колас).
1. Дарога раздвоілася. Адна павяла да возера, другая да санаторыя (В.Вольскі). 2. Кожны з гэтых дубоў меў не адну сотню гадоў (К.Чорны). 3. Дзве бярозы шумяць пад акном (А.Астрэйка). 4. Некалькі эшалонаў стаяла на рэйках (К.Чорны). 5. Многа год таму назад я тут са Сцяпанам збіраў грыбы (К.Чорны). 6. Найлепшы наш памочнік – дабрата (У.Калеснік). 7. З незвычайнай яскравасцю паўставала перад ёй даўняе, перажытае (А.Пальчэўскі).
1. А снег усё сыпаў і сыпаў (Я.Колас). 2. Доўга прасіў Андрэй ляснічага, але пан быў цвёрды і стаяў на сваім (Я.Колас). 3. Лабановіч мусіў прызнацца, што такіх смачных грыбоў ён не еў ніколі (Я.Колас). 4. Кусты лазы, як стада на папасе, раскіданы прыгожа за ракой (Я.Колас). 5. Ноч была светлая, месячная (І.Шамякін). 6. Мы любім у працы ўсе завіхацца, у поўдзень гарачы вясёлцы ўсміхацца (Я.Пушча). 7. Дзень выдаўся сапраўды летні (Р.Сабаленка).
1. Хата была на шчасце ўжо абжытая (П.Пестрак) 2. Песняй вясны лебядзінаю скінуўшы зімнія чары шэпчуцца явар з калінаю ў сумнай даліне над ярам (Я.Купала). 3. Шчыра кажучы я толькі лічуся брыгадзірам (А.Асіпенка).
1. У вялікім пакоі сабралася шмат людзей (В.Вольскі). 2. Зачуўшы татаў ход знаёмы, малыя з хаты высыпалі, за брамай бацьку сустракалі (Я.Колас). 3. Хтосьці падаў прамоўцу невялічкі чырвоны сцяг. Ён яго высока падняў над галавою (С.Грахоўскі). 4. Следам за першым буслам праляцеў і другі, трымаючы ў дзюбе шматок сена (В.Вольскі). 5. Але ўсё ж гэта вялікае шчасце – быць маці (І.Шамякін). 6. Абодва пасажыры некаторы час сядзелі моўчкі і, як гэта бывае, непрыкметна аглядалі адзін другога (П.Пестрак). 7. Але ніхто з дзяцей не любіў так бор з яго ваколіцамі, як Алёшка (А.Якімовіч).
1. Грымяць, грымяць святочныя салюты... (П.Панчанка). 2. І асілкі-грабы ў роздуме глыбокім (Я.Пушча). 3. Дзень прыйшоў ціхі і светлы (К.Чорны). 4. Кожную ночку на зорку дзівіцца я буду ў далёкім краю (М.Багдановіч). 5. Мы павінны зрабіць, што вякамі было недароблена, нават песні злажыць, якіх свет не складаў (Я.Брыль). 6. Хлопчык з нямецкай блакады быў вырвацца рады (А.Куляшоў). 7. Раніцай неба было без адной хмурынкі (І.Мележ).
1. Люблю свой край зялёны і спакойны (Г.Бураўкін). 2. Цагляныя сцены станцыі асветленыя вогнішчам выглядалі на фоне белага снегу як быццам казачныя (Я.Брыль). 3. Думаючы ўспамінаючы абмінаючы сустрэчных Андрэй прыйшоў на плошчу (С.Грахоўскі).
1. Ідзе вясна. Мінае год за годам. Нямала намі пройдзена дарог (П.Прыходзька). 2. Сам камандзір батальёна сядзеў за сталом і займаў цэнтральнае месца (Я.Колас). 3. Лён дацвітае сваім блакітна-дробненькім цветам, які каля дарогі шчодра асыпаўся на пясок (Я.Брыль). 4. Шумела возера разам з лесам ва ўсе поры года, а асабліва ўвосень (П.Пестрак). 5. Душа паэта – плач і смех! (М.Танк). 6. Адны былі расстраляны, другія вывезены ў Германію, трэція загінулі ў часе шматлікіх бамбёжак (М.Лынькоў). 7. З поўначы крыху паспакайнела, і Міколка з дзедам моцна заснулі пад яловым дахам (М.Лынькоў).
1. Нашы вокны без фіранак (Я.Пушча). 2. Пушыста ўецца-сцелецца густая дзераза (А.Александровіч). 3. Міхась быў чалавек вясёлы (Я.Колас). 4. Я прыходжу паслухаць світальную мудрасць дубровы (П.Макаль). 5. Добрым людзям служыць век я рады (Я.Непачаловіч). 6. Раніца выдалася ў той дзень на дзіва сонечная, ласкавая (М.Лынькоў). 7. Ідзе Ігнась шчаслівы, і ўсё цяплей на сэрцы юнаковым (А.Бялевіч).
1. Непадалёку віднеўся сіні як бы ахутаны дымам лес (К.Чорны). 2. Павітаўшыся з усімі Лабановіч сеў у больш спакойным месцы і стаў прыглядацца да гасцей (Я.Колас). 3. Дняпро ў гэтым месцы быў просты як страла і як страла імчаўся паміж берагамі высокім і нізкім (У.Караткевіч).
1. Вечна я ўдзячны жытняму хлебу чыстай вадзе з невялічкай крыніцы лесу зялёнаму сіняму небу светлай рачулцы што ў полі бруіцца… (П.Броўка). 2. Усё сваё жыццё маці працавала ў калгасе касіла жала палола кароў даіла даглядала цялят (Б.Сачанка). 3. Рэдка парушае цішыню крык прадаўцоў садавіны грукат колаў альбо рык жывёлы (Э.Самуйлёнак). 4. На елачцы дрозд прымасціўся і высвіствае свае песні (Я.Колас). 5. Звон жалеза стук малаткоў шоргат і скрогат гул і трэск усё злівалася ў адзін гук заводскай працы (К.Чорны). 6. Яны адчувалі сябе шчаслівымі дзеці іх раслі гадаваліся дужэлі і былі разумныя (Я.Колас). 7. Дні трывог страху і непакою пачаліся для дзеда Талаша (Я.Колас). 8. Ішоў і ног не адчуваў пад сабой ад радасці ад душэўнага ўзрушання (М.Лынькоў). 9. Усю ноч ад рэчкі і на Нёман ушыр уздоўж нясецца гоман няўцямны сцішаны і таемны і разам страшны і прыемны (Я.Колас).
Наш край нарачанскі, край сініх азёраў, шляхоў партызанскіх і слаўных падзей, бароў меднастволых, жытнёвых прастораў, свабодалюбівых, працоўных людзей (М.Танк).
1. Усё нас хвалюе гамонка вятроў абрысы скалы таямнічай і зоры і мора ў агнях караблёў усё што Радзімаю клічам (П.Броўка). 2. Цімошка пільна і з трывогаю пазіраў на кожную новую асобу (Я.Колас). 3. Несла ўсімі пахамі лясной восені прэлым лісцем жалудамі журавінамі сухімі травамі (І.Шамякін). 4. Андрэй не стрымаўся хоць даваў сабе абяцанне не дакучаць больш просьбамі (У.Шахавец). 5. Сінява вады свежы вецер своеасаблівыя пахі рыбы перапрэлых водарасляў усё было прыгожае незвычайнае (М.Гамолка). 6. Лета было сонечнае і спякотнае (Я.Маўр). 7. І бацька бровы пасуе кільчак чысцейшы адзявае ідзе на двор для павітання і для пачэснага спаткання (Я.Колас). 8. Легла ўсё на сэрцы блізка колас буйны і тугі і ўсмешка і калыска і асеннія стагі (П.Панчанка). 9. Сляды цягнуцца ланцужком таму што ваўкі ідуць па снезе адзін за адным нага ў нагу след у след (В.Вольскі).
Сасновы бор чаргуецца з дубровай, з бярозавым гаем, з грабным лесам, з ліставымі змешанымі пералескамі, у якіх растуць разам і ясень, і вольха, і рабіна, і чаромха, і арэшнік (В.Вольскі).
1. Напэўна ўжо матчына доля такая сыноў гадаваць выпраўляць у дарогу (С.Грахоўскі). 2. Хараства такога ў свеце не было не будзе (Я.Колас). 3. За сумленную работу ў вёсцы і ў сталіцы ёсць у нас і хлеб і боты і чыстыя святліцы (К.Чорны). 4. Патрэбны жывыя людзі а не порах (К.Чорны). 5. Касцы ідуць то чарадою то шнурам цягнуць грамадою то паасобку то па пары ідуць касцы ідуць як хмары (Я.Колас). 6. Дзеда непакоіла думка аб доме аб Панасе (Я.Колас). 7. Пад Рагачовым у іх палку засталося не больш трэці байцоў і каля дзесятка танкаў (І.Мележ). 8. І кмінам і смажанай рыбай і ветрам падула з гары (А.Куляшоў). 9. Звініць лістапад залатымі дажджамі лятуць журавы над палямі лясамі над Прыпяццю сіняй (П.Панчанка).
З калгасных вёсак, з роднай хаты, парой юнацкае красы не ў панскі двор прыйшлі дзяўчаты, а ў завадскія карпусы (А.Пысін).
1. Чутно ўсюды дыханне вясны па сініх далях на палях на дрэвах што вартуюць шлях (Я.Колас). 2. Люблю лугі квяцістыя за полем шумны гай палеткі каласістыя цябе мой родны край (А.Русак). 3. Так мог бы зрабіць хто-небудзь іншы а не Алесь Крупеньчык (У.Шахавец). 4. Ён стаў пчаляром садаводам і агароднікам (К.Чорны). 5. Пасля дзеда Талаша выступаў чалавек з сякераю за поясам немалады сутулаваты з даўно нябрытым тварам (Я.Колас). 6. На паляне засталіся бяроза і два кусцікі крушыны (П.Пестрак). 7. Дзяўчаты не вытрымлівалі і дружна пырскалі смехам (М.Лобан). 8. Кірпаты шыракаваты на канцы і трохі задзёрты нос яго падняўся ўгору і апусціўся ўніз (Я.Колас). 9. Так лёгка і хораша спраўна і спорна ідуць у пракосе сапраўдныя касцы (Я.Брыль).
Жывёлагадоўчы комплекс: дом жывёлавода, хлявы, сянажныя вежы, завод па выпрацоўцы грануляваных кармоў – раскінуўся між двух пагоркаў (А.Асіпенка).
Марозны, ясны адвячорак. Алесь кленчыць на лаве перад акном і праз наледзь глядзіць на цудоўнае неба на захадзе. Барвовае, і сіняе, і залатое. І сумна ад яго – яшчэ, здаецца, больш... Малы ўпіраецца лбом у шыбу і адчувае спакваля, як ціхенька казычуцца рагі ад холаду, што растае пад гарачым.
– Што ты робіш, дурненькі? Прастудзішся яшчэ больш, - кажа маці з-за прасніцы.
Алесь трэ пальцам там, дзе адтала. Рыгу, рыгу, рыгу!.. – рыпіць мокрае шкло.
– Што ты робіш? Прадушыш акно!..
Пішу, пішаш, піша, пішам, пішаце, пішуць, пісаў, пісалі, пісаў бы, пішыце.
1. Сустракаюць чалавека па адзенню, а праводзяць па розуму. (Прыказка) 2. Не шукай ветру ў полі. (Я.Колас) 3. Не з’ясі, не зносіш – больш застанецца (Я.Брыль).
1. Нікому дружбы нашай не парушыць! (П.Панчанка) 2. Без працы жыць – толькі неба капціць (Прыказка). 3. Спаць можна лажыцца і не вячэраўшы (К.Чорны). 4. І раптам ён павярнуўся да ўзвода: ”Падрыхтавацца да атакі!” (В.Быкаў).
1. Цёплы вечар, ціхі вечар, свежы стог (М.Багдановіч). 2. Зноў вясна (Я.Брыль). 3. Новы дом, агарожа. На сцены ўзбіраецца хмель (П.Панчанка). 4. Змрок – густы, халодны, непрывычны (Я.Колас).
Рэкамендавана да друку навукова-метадычным саветам установы адукацыі “Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Францыска Скарыны”
25 12 2014
3 стр.
Рэцэнзенты: З. У. Шведава, кандыдат філалагічных навук, дацэнт, дацэнт кафедры беларускай мовы уа “Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Францыска Скарыны”
25 12 2014
4 стр.
Комплекс вучэбных матэрыялаў уключае тэкст лекцыі на тэму «Регіянальныя асаблівасці вясельных традыцый», чатыры часткі практычнага дапаможніка и адрасаваны студэнтам спеціяльнасці
16 12 2014
24 стр.
Рэдактар: В. С. Новак, д-р філал навук, заг кафедры беларускай культуры І фалькларыстыкі уа «Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Францыска Скарыны», прафесар
14 10 2014
18 стр.
Слова ў гэтай парадыгме зносін займае важнейшае месца. «Словам можна забіць і ажывіць, параніць і вылечыць, пасеяць сумненне і безнадзейнасць – і натхніць», – пісаў таленавіты педа
15 10 2014
16 стр.
Беларуская мова: спецыяльная лексіка: Вучэбна-метадычны дапаможнік для студэнтаў усіх форм навучання ўсіх спецыяльнасцей бдуір / Аўтары: Л. А. Бондар, Н. Г. Вайніла, М. А. Галянок
12 10 2014
6 стр.
Работа выканана ва ўстанове адукацыі “Беларускі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя Максіма Танка”
15 10 2014
3 стр.
Выступленне музычных калектываў Беларускага дзяржаўнага універсітэта культуры і мастацтваў
08 10 2014
2 стр.